Akwaaba / Welkom. Met Guitar Boy in mijn oren landt onze Airbus A330 bij valavond op Kotoka International Airport met in zijn kielzog het zand van de Sahara. Moeiteloos vermengt het zich met het rode stof en creëert zo een wazige mist die als een sluier over de stad valt. De lichtjes op de landingsbaan … Meer lezen over Kleurrijk Ghana, door de ogen van een obroni

Uitgelaten als kleine meisjes vinden we het ideale plekje op het dek van de Margarita, de vissersboot die ons naar het eiland Delos zal brengen voor een bezoekje aan de ruïnes van wat ooit een bloeiende Griekse handelsstad is geweest. Dansend op de golven onder de immer azuurblauwe Mykonoïsche hemel meren we na een half … Meer lezen over De kracht van devotie onder de Griekse zon

Onder een kroon van groene lover trappelen de hoeven op het ritme van snuivende koppen. Opspattende klodders. De natte odeur van omgewoelde aarde. Aan de lichtende einder schemert de eenzame kerktoren en zegent met pastis de knotsende boules. Centimeters gemeten. Overwinningsroes. Achter gemillimeterde hagen geurt vers afgemaaid gras vertrappeld onder vrolijke kinderstemmen. Prei en selder. … Meer lezen over In het spoor van mijn schaduw

Druppels dompelen de stapstenen in zwart, ritmiek van een lomig lied. Spreeuwen zwermen krijsend waaierend tussen wuivende kruinen. Gedreven door onrust, ontdaan blijven of gaan.

Papaver Bruusk achtergelaten Op het slagveld van illusie Woeste wolkbreuk Verkreukeld afgeknakt Broos en rozig Rozig en broos Twijfelend wiegend Zachte zeebries Poppie Aarzelend likkend Aan de wonden van haar gekerfde ziel

Hardnekkig de zon verscholen achter een palet van grauwige wolken Onverpoosd de golven schuimend aan en af rimpels in het zand Onverstoorbaar de meeuwen schreeuwend wolkenkrabber hoog schipper vaar naar huis Eindeloos herinneringen dobberend naar oeverloos ver gedachten worden gedichten

Ogen gesloten Gedachten verdwalen Onderweg Ruisende zee Golven schuimen Af en aan Zon op mijn huid haar stralen ontdooien Ijskoud hart Stil staat de tijd